شنبه, 23 آذر 1398 13:00
بنویس «سرپناه»، بخوان «همدلی»
«حالا دیگه می‌خوام خودم بهتون کمک کنم. یاد روزهایی که میومدم کانون و از شما کمک می‌خواستم اذیتم نمی‌کنه، خدا رو شکر که می‌تونم الان در کنارتون باشم. نذر کرده بودم روزی که تونستم از آوارگی دربیام و روی پای خودم بایستم، به یک مادر دیگه تو تهیه‌ی سرپناه کمک کنم.»
این‌ها صحبت‌های یکی از بهره‌‌مندان دیروز و همیاران امروز کانونه که به لطف خدا تغییر محسوسِ اقتصادی و رفاهی رو در زندگیش می‌بینه.
گاهی وقت‌ها دنیا به آخر میرسه واسه خانواده‌ای که هم صاحب‌خونه جوابش کرده و هم توان اجاره‌ی جای جدید رو نداره.
خدا رو شکر که در آستانه‌ی سرمای زمستون، دو خانواده با بچه‌های دلبندشون، دوباره صاحب سرپناه شدند و مبلغ افزایش ودیعه‌ی مسکن‌شون تأمین شد، حالا تا سال آینده خدا کریمه و دلمون هم به حمایت‌های شما خوشه.
این بار تهیه‌ی سرپناه، مسیری شد برای یک همدلی شیرین بین مددجوی دیروز و مددجوهای امروز، این حال خوب رو مدیون حمایت سرکار خانم «خ. ف» هستیم.
جا داره توی این اتفاق خوب، تشکر کنیم از زحمات و حمایت مالی جناب آقای احمد تاجیک که همیشه در کنار کانون حضور مفیدی دارند.